Wierzchosławice
18 października 2019 r. nasza szkoła zorganizowała wycieczkę do Wierzchosławic, po to, żeby zobaczyć jak żył Wincenty Witos. Jechaliśmy ok. 100 km z Nosówki do miejsca docelowego. Podróżowaliśmy autokarem wraz z Panią Król, Panią Ignac i Panem Witalcem oraz uczniami klas VI-VIII.
Lekcja kaligrafii
Gdy dotarliśmy do Muzeum Wincentego Witosa, nasza przewodniczka podzieliła nas na dwie grupy. Nasza grupa na samym początku poszła do klasy, w której zostało nam pokazane jak kiedyś wyglądała nauka.
Również mogliśmy spróbować pisania gęsim piórem. Następnie udaliśmy się na krótką przerwę. Wróciliśmy do klasy i dowiedzieliśmy się, że Witos prowadził własny pamiętnik.
My również mogliśmy to zrobić, więc z pomocą pań udało nam się wykonać okładki do własnego pamiętnika.
Trudne dzieciństwo Wincentego
W tamtych czasach dzieci miały ciężko w życiu. Od małego musiały wykonywać pracę na roli. Nauka nie była dla każdego. Dzieci kiedyś nie miały możliwości się uczyć, ponieważ ich obowiązki im na to nie pozwalały. Witos uczył się 4 zimy. Dawniej dzieci nie miały wyprawki szkolnej, tak jak obecnie. Zobaczyliśmy dom rodzinny Witosa w Dwudniakach z 1814 roku. Chata kryta strzechą była ubogo urządzona, tylko w podstawowe sprzęty. Rodzice Witosa z dwójką dzieci mieszkali w jednej izbie.
Dom wybudowany własnymi rękami
Witos wybudował swoją ,,Zagrodę” pomiędzy 1905 a 1913 rokiem. Znajduje się tam 5 budynków, czyli dom mieszkalny, dwie stodoły, stajnia i piwnica. Od 1971 roku mieści się tam Muzeum Wincentego Witosa. W domu mieszkalnym utrzymano autentyczny wygląd wnętrz. W gabinecie Witosa zachowały się meble i dokumenty oraz rzeczy osobiste trzykrotnego premiera II Rzeczypospolitej. W spichlerzu tzw. małej stodole umieszczono kolekcję historycznych sztandarów organizacji ludowych, najstarszym okazem jest sztandar Tarnowskiego Zarządu Powiatowego Polskiego Stronnictwa Ludowego ,,Piast” z 1928 roku. W domu tym mieszkał Witos ze swoją żoną Katarzyną i córką Julią.
Na cmentarzu
Witos zmarł 31.10.1945 roku w Krakowie. Kaplica ze zwłokami Witosa i jego najbliższymi mieści się na cmentarzu w Wierzchosławicach. Część naszej grupy wraz z Panią Małgorzatą i Panem Arkiem poszli pod jego kaplicę, by złożyć wiązankę, zapalić znicz i się pomodlić.
W drodze powrotnej, w autokarze, nauczyciele zadawali nam różne pytania na temat wycieczki, dzięki którym można było zdobyć plusy z historii.
Tekst – Julita Wilk, kl. VIII
